MIT-ի գիտնականները գլոբալ տաքացման դեմ կպայքարեն տիեզերքում պղպջակների միջոցով

#MIT

Մասաչուսեթսի տեխնոլոգիական ինստիտուտի (MIT) գիտնականներն առաջարկել են գլոբալ տաքացման խնդիրը լուծելու արմատական գաղափար՝ տիեզերք արձակել սիլիկոնային փուչիկներից կազմված վահան, որոնք կանդրադարձնեն արեւային ճառագայթումը:

Սա արեգակնային գեոինժեներիայի տարբերակներից մեկն է՝ մեթոդներ, որոնք ուղղված են Երկիրը սառեցնելուն՝ արտացոլելով արեգակնային ճառագայթման մի մասը։ Դա անելու մի քանի եղանակ կա, բայց ամենաշատ քննարկվողը ռեֆլեկտիվ մարմինների տարածումն է մթնոլորտի վերին շերտ:
Այնուամենայնիվ, այս տարբերակն, ըստ էության, անկանխատեսելի է. ներկայում չկան կենսունակ գաղափարներ, թե ինչպես կարելի է հետ հավաքել այդ մասնիկները, եթե ինչ-որ բան ըստ պլանի չընթանա:

Գիտնականներն անհանգստանում են, որ դա կհանգեցնի աղետի. կլիմայի փոփոխությունը, որն առաջանում է մարդու գործունեության հետեւանքով, լիովին կանխատեսել հնարավոր չէ, առավել եւս ամբողջությամբ հաշվարկել այդ գործընթացներին միջամտելու փորձերի արդյունքները:

photo © Space Bubbles Project / MIT

MIT-ի գիտնականները հետաքրքիր տարբերակ են առաջարկել՝ պաշտպանությունը տիեզերք տեղափոխել։ Մասնավորապես, թիմը հետաքննում է Լագրանժի 1-ին կետում պղպջակների վահան տեղադրելու հնարավորությունը, մի վայր տիեզերքում, որտեղ հավասարակշռվում են Երկրի եւ Արեգակի գրավիտացիոն ուժերը: Դա թույլ կտա վահանին մնալ մեկ տեղում՝ արտացոլելով մոլորակի ճառագայթման մի մասը: Գիտնականների կարծիքով՝ գլոբալ տաքացումը նվազեցնելու համար բավական է անջատել ճառագայթման ընդամենը 1,8%-ը:

Առաջարկվող վահանը կլինի Բրազիլիայի չափսերով, եւ դրա համար փուչիկները կարող են պատրաստվել անմիջապես տիեզերքում՝ սիլիցիումից կամ դրա համաձուլվածքներից, դիտարկվում է նաեւ գրաֆենով ուժեղացված հեղուկների օգտագործման հնարավորությունը։ Թիմն արդեն փորձեր է անում լաբորատորիայում նման «տիեզերական փուչիկների» ստեղծման ուղղությամբ։

photo © Space Bubbles Project / MIT

Նշվում է, որ փուչիկները կգտնվեն Երկրից 1,5 միլիոն կիլոմետր հեռավորության վրա, այս մոտեցումն ավելի քիչ ռիսկային է, քան մոլորակի մթնոլորտում մանիպուլյացիա ենթադրող մեթոդները: Նախկինում առաջարկված մոտեցումներից եւս մեկ կարեւոր տարբերություն նոր մեթոդի հետադարձելիությունն է: Եթե ինչ-որ բան սխալ ընթանա, փուչիկները կարող են պայթել, եւ տիեզերական աղբի քանակը նվազագույն չափի կլինի:

Առայժմ MIT-ի առաջարկը մնում է միայն գաղափար։ Ավելի շատ հետազոտություններ եւ փորձեր են անհրաժեշտ՝ հստակեցնելու, թե ինչպես կարելի է ստեղծել, տիեզերք արձակել եւ, անհրաժեշտության դեպքում, ոչնչացնել նման վահանները: